Mijn verjaardag met Slava

— Op 27 april aanstaande is het tien jaar geleden dat Mstislav Rostropovich overleed. Vandaag zou de legendarische cellist negentig zijn geworden. Twee data om te herdenken. Platenmaatschappij Warner eert hem dan ook postuum met een speciale editie. Graag had ik vandaag een wodka met ‘Slava’ gedronken ter ere van zijn verjaardag. Zoals hij dat met mij deed toen ik veertig werd. Dat zit zo.

Het was juni 2001 toen het Koninklijk Concertgebouworkest een spraakmakend festival optuigde met de titel ‘Slava!’. Het feest met Rostropovich duurde drie weken. Hij trad op als cellist, dirigeerde, gaf een openbare masterclass, speelde kamermuziek. Ook zijn niet minder beroemde echtgenote, de sopraan Galina Vishnevskaya, was van de partij.

Voordat de festiviteiten van start gingen, belegde het orkest een persconferentie in de Solistenfoyer van het Concertgebouw. Sjoerd van den Berg, toenmalig hoofd PR van het orkest, had de datum al vroeg aangekondigd, 6 juni. ‘Mooie dag’, berichtte ik hem per ommegaande. ‘Mijn veertigste verjaardag.’ Sjoerd zou Sjoerd niet zijn als hij dit niet in zijn geheugen had opgeslagen.

Het zou toch niet…?

Zo zaten we daar op die ochtend aan een grote tafel, Rostropovich met een brede vertegenwoordiging van de vaderlandse muziekpers. In het beeldmerk van het festival was de naam Rostropovich gebruikt als betrof het een wodka-label. Dus ook de flessen wodka en bijbehorende glaasjes stonden uitnodigend klaar.

‘Jullie in het Westen vragen je altijd af waarom wij Russen zoveel drinken’, stak Slava van wal. ‘Dat is een misvatting. Wij hebben eenvoudigweg altijd een goede reden om te drinken.’ Waarna hij een heel repertoire begon af te werken van goede aanleidingen. Huwelijken, geboortes, begrafenissen, jubilea, ga maar door. Geleidelijk voelde ik me kleuren van oor tot oor. Het zou toch niet…?

Het zou wel. De glaasjes waren inmiddels volgeschonken. ‘Vandaag drinken we op iemand in ons midden die vandaag veertig is geworden.’ Hij keek mijn kant uit, hief het glas en nam iedereen mee in een gezongen Happy Birthday to You. Daarna kreeg ik een paar zoenen van de meester erbij.

Op het omslag van de programmabrochure schreef hij een speciale opdracht. ‘To my dear friend Thiemo Wind with congratulations for his birthday!! 40!!!! 6/VI 2001. Yours, M. Rostropovich.’

Het was een dag om nooit te vergeten.